Αγαπητοί συγχωριανοί και συντοπίτες,

Τιμούμε σήμερα τη μνήμη των αγίων μαρτύρων και προστατών της κοινότητάς μας, των αγίων Σεργίου και Βάκχου.

Οι άγιοι Σέργιος και Βάκχος μαρτύρησαν την εποχή του αυτοκράτορα Μαξιμιανού. Είχαν υψηλότατα αξιώματα και ο αυτοκράτορας τους περιέβαλλε με αγάπη για την ανδρεία και την τιμιότητα που τους χαρακτήριζε. Κατηγορήθηκαν στον αυτοκράτορα ότι ήταν χριστιανοί και κλήθηκαν να θυσιάσουν στα είδωλα. Αυτοί όμως αρνήθηκαν να το πράξουν και δεν δίστασαν  μπροστά στον αυτοκράτορα να διατρανώσουν την πίστη τους στο Χριστό. Εδόθη εντολή να τους φορέσουν σιδερένιους χαλκάδες στον λαιμό, να τους ντύσουν με γυναικεία φορέματα και να τους περιφέρουν στην πόλη διαπομπεύοντάς τους. Στη συνέχεια, κλήθηκαν ξανά να αρνηθούν τον Χριστό και πάλι γενναιότατα αρνήθηκαν.

Εστάλησαν τότε στον βασιλιά της Ανατολής Αντίοχο που ήταν σε βαθμό κατώτερος από τους Αγίους και είχε ευεργετηθεί μάλιστα από τον Άγιο Σέργιο. Το ίδιο βράδυ παρουσιάσθηκε στους Αγίους ο Χριστός ενθαρρύνοντάς τους και οι Άγιοι έψαλλαν «εν τη οδό του μαρτυρίου ετέρφθημεν Κύριε.» Ο Αντίοχος την επομένη τους κάλεσε ξανά να θυσιάσουν στα είδωλα και οι Άγιοι απάντησαν «Ημείς, ω δικασταί, δεν φοβούμεθα ποσώς τα ρέοντα και φθειρόμενα ούτε τιμήν ή δόξαν ή άλλον τι από όσα ποθούν οι φιλόκοσμοι, μόνον τον Χριστό αρεσκώμεθα να κερδίσουμεν και την βασιλείαν αυτού επιποθούμε.» Τότε ο ηγεμόνας φυλάκισε τον Σέργιο και παρέδωσε τον Βάκχο στους βασανιστές.

Τέσσερα άτομα τον κτυπούσαν με βούνευρα (πολλαπλά δηλαδή μαστίγια από δέρμα αγελάδας). Τα μέλη του αποκόπτονταν από το σώμα του και πετούσαν στον αέρα, το αίμα έτρεχε και τα σπλάγχνα του απεκαλύπτοντο. Υπέμεινε όμως το μαρτύριο και παρέδωσε την ψυχή του στον Χριστό. Το ίδιο βράδυ φωτεινός και υπέρλαμπρος παρουσιάστηκε στον Σέργιο ενθαρρύνοντάς τον.

Την άλλη μέρα ο ηγεμόνας διέταξε να φορέσουν σιδερένια παπούτσια με καρφιά στον Σέργιο και να τον υποχρεώσουν να τρέξει εβδομήντα στάδια (12.600 μέτρα περίπου). Τα πόδια του Αγίου γέμισαν πληγές. Το ίδιο όμως βράδυ, Άγγελος Κυρίου θεράπευσε τις πληγές του. Όταν τον είδαν την επόμενη μέρα υγιή άρχισαν να μιλάνε για μαγεία και αφού του ξαναέβαλαν τα σιδερένια παπούτσια με τα καρφιά εδόθη η εντολή για αποκεφαλισμό του. Άνθρωποι αλλά και θηρία εγκατέλειψαν τα σπίτια και τις φωλιές τους για να δουν το μαρτύριο του Αγίου. Αυτός δε, αφού πρώτα προσευχήθηκε για την σωτηρία των διωκτών και βασανιστών του, απεκεφαλίσθη  στις 7 Οκτωβρίου.

Περικαλλείς ορθόδοξοι ναοί στη μνήμη των Αγίων υπάρχουν στην Κωνσταντινούπολη (δεύτερος μεγαλύτερος ναός μετά την Αγία Σοφία), στην Αίγυπτο, στη Συρία και στον Λίβανο κοντά στην Τρίπολη. Στο χωριό μας υπάρχει αρχαία βυζαντινή εκκλησία με πολλά αφιερώματα,  πανάρχαιες εικόνες και ευαγγέλια. Κάποια από αυτά διεσώθησαν λόγω της ευλάβειας του μακαρίτη Δημήτρη Κούκατζιη που προτίμησε να μεταφέρει αυτά, παρά προσωπικά είδη, όταν εκδιώχθηκε από τους Τούρκους. Τα μετέφερε μαζί με τον μακαρίτη τον πατέρα μου και τα παρέδωσαν στην Αρχιεπισκοπή.

Αδελφοί, μνημονεύουμε σήμερα τους Αγίους μας και μαζί τους μνημονεύουμε τους απόντες. Τους ήρωες της κοινότητάς μας τον Χαράλαμπο Σοφιανό και τον Ειρηναίο Λουκά, τους αγνοούμενους μας, Κόκο Αργυρού, Κυριάκο Λέφα, Κωστάκη Κκόλα, τους ηρωικούς ηλικιωμένους που δεν εγκατέλειψαν το χωρίο μας και δολοφονήθηκαν από τους Αττίλες, την Βαρναβούν, τον Άσπρο, τον Κουσιάλλη την Δέσποινα του Καλλή, την Ελένη Νικόλα, τη Φιλού του Μάμμουλου, τον Χαμπή του Σμυρίλλη, τους ηλικιωμένους που βασανίστηκαν και εξευτελίστηκαν πριν εκδιωχθούν από το χωριό μας, τους γονείς μας που αφού τα έχασαν όλα υπέφεραν φτώχεια και εκμετάλλευση εργαζόμενοι νυχθημερόν για να μπορέσουν να μας μεγαλώσουν, να μας σπουδάσουν. Μνημονεύουμε κάθε ψυχή που έφυγε με την προσμονή της επιστροφής.

Μοναδική αξία και στόχος για όλους μας πρέπει να είναι η επιστροφή στο χωριό μας. Καμία προσωπική πεποίθηση ή κομματικοί προσανατολισμοί, όσο σεβαστοί και αν είναι, δεν πρέπει να μας αποσπούν από τον στόχο μας. Και ξεκάθαρα πρέπει να φωνάξουμε σε όλους ότι δεν ξεγράφουμε το χωριό μας, δεν πουλάμε την ψυχή μας γιατί κοιμόμαστε – ξυπνάμε μόνο με την έγνοια και τον καημό της επιστροφής.

Αδελφοί, οι Άγιοι του χωριού μας είναι ζωντανοί και παρόντες στην καθημερινότητα μας. Ας παραδειγματιστούμε από τη σταθερότητα και την ανδρεία τους. Οι δυσκολίες, οι απειλές, τα βασανιστήρια δεν λύγισαν και δεν έκαμψαν την πίστη των Αγίων Σεργίου και Βάκχου. Αυτή τη σταθερότητα στις αξίες και αυτή την πίστη στον Χριστό χρειαζόμαστε κι εμείς σήμερα.

Σαν αρραβώνα της παρουσίας τους στη ζωή μας παραμονές της γιορτής του, ήλθαν οι άγιοι και μας βρήκαν με την εφέστια εικόνα τους να επιστρέφει ανάμεσα μας. Ας τους παρακαλέσουμε με πίστη, ας τους εκλιπαρήσουμε με μετάνοια, να μας αξιώσουν να επιστρέψουμε κοντά τους, στον τόπο που γεννηθήκαμε και αναστηθήκαμε, στον ελεύθερο Άγιο Σέργιο.

Κώστας Πούγιουρος

Οκτώβριος 2012